გაცოფება
(გააცოფებს)[1. ცოფის შეყრა, დაავადება; 2. უზომოდ გაბრაზება, გაშმაგება]
მეგრული: 1. გაჸალება (გაჸალენს); 2. გაჸალება (გეჸალებუ)
ლაზური: 1. ლაშაი ოღოდინუ (ადვენ); 2. თურქ. ოდელუ (დოდელაფს)
სვანური: 1. — 2. ჩულიჟო̄ჰე (ჩუადჟო̄ჰი)
English: 1. to become rabid (will make smb. become rabid); 2. to fly into a rage (will make smb. fly into a rage)