გამოგლეჯა
(გამოგლეჯს)[1. რაიმეს წართმევა ხელიდან; 2. რაიმეს გამოხევა, დახევა]
მეგრული: 1. გიწოსოფუა (გეიწოსოფუნს); 2. ეშასოფუა (გეშასოფუნს)
ლაზური: 1. ოსტიკონუ (გამასტიკუფს); 2. ოსტიკონუ (დოსტიკუფს)
სვანური: 1. ქალიღე̄შგი (ქ'ო̄თღი̄ნე); 2. ქალიგლე (ქ'ა̄ხგილე)
English: 1. to snatch smth. from smb. 's hand (will snatch smth. from smb. 's hand); 2. to tear (will tear)