ოსურ-ქართული ლექსიკონი
уӕзӕг
1) მაღალი ადგილი; ბორცვი, გორაკი2) კოჟრი, კორძი, კოჟიჟი; ხელების დაკოჟრება
3) ფუძე, სამოსახლო ადგილი
фыдӕлты уӕзӕг მშობლიური ფუძე, კერა
◊ уӕзӕджы къӕйыл баззайын გადატ. ღია ცის ქვეშ დარჩენა; მიუსაფრად დარჩენა
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: уӕзӕг


будет выглядеть так: Что такое уӕзӕг